Hayatımı gibmekte üstüme yok. Maşallah lan vallaha maşallah. Hiç bir dış etki olmaksızın kendimi alaşağı edebiliyorum. Herhalde "önündeki tek engel sensin" sözü tanrıdan gelme. Helal olsun lan bana. Ağzımı yüzümü gibiyim helal olsun. Nasıl mı başarıyorum her defa nu kadar mutsuz olmayı ? Salaklığım hep. insanın en büyük düşmanı kendi olur mu arkadaş. giberim böyle işi. Sanki iki kişi gibiyim. Kızdığım geçmişim. Kızan şimdim. Ve hep sinirleniyorum kendime. Ulan insan nasıl sinirleniyor kendine amk ? Sinirlenen kim ? Sinirlenten kim ?
Onu bunu bırakta kafamı gibeyim. Bu pişmanlık değil. Tamamen sinir ve öfke. Nereye kadar oğlum böyle diyorum kendime. Nereye kadar gib kafalı !
Kızgınım kendime ama bi yandan da bu cümle o kadar saçma gözüküyor ki. Eğer kızgınsam, kızılan kim ? Yine ben çıkmam çok saçma amk kendimi kaldırıp atamam ya bedenemi terkedip gidemem ki. Sabitlik söz konusu. Sinirli ve öfkeliyim !

Çok içten dileklerimle amıma koyayım !