-
276.
+3 -1Aradım hemen ikisini de bizim evin oradaki parkta buluştuk. Yaşadıklarımı anlattım. Bukete onu sevdiğimi onun da beni sevdiğini söyledim. ikisi de çok mutlu oldu çok sevinmişlerdi yüzlerinden belliydi. Pür dikkat beni dinliyorlardı.
-Beyler hiç bi kadar mutlu olmamıştım hayatta çok bambaşka bir duygu lan bu.
ikisi de mest olmuş gibi beni dinliyordu. Tekrar devam ettim;
-Sevmekten çok sevilmek daha güzel bir duygu be.
-Lan 1 hafta içinde yaşadıklarına bak. dedi Hüseyin."Aynen " diyerek Hüseyin'in söylediklerini onaylamıştı Mehmet.
-Bundan sonra her şey daha farklı olacak. inşallah güzel günler bizi bekliyor. dedim.Sonra zaten çok geç olduğu için evlere dağıldık.Tam bir polyanna gibi geziyordum evin içinde.
Ertesi sabah okula gittim. Derste zaman hiç geçmezdi evet tamam ama artık daha da geçmemeye başladı. Buket'i göreceğim için zaman geçmiyordu. Onunlayken de zaman o kadar çabuk geçiyordu ki hiç bir şey anlamıyordum adeta.Her tenefüs birlikte geziyor ve her okul çıkışı beraber gidiyorduk eve.Çoğu zaman o bize geliyor annemin yaptığı yemekleri yiyip evde vakit geçiriyorduk. Bazen de ben onlara gidiyordum.Her gün beraberdik, beraber müzik dinler, beraber ders çalışır hatta beraber bilgisayarda oyun bile oynardık.Ama bizim Buket ile olan ilişkimiz dostluğumuzu bitiriyordu. Hüseyin ve Mehmetle hiç görüşemiyorduk neredeyse. Onlarda bana içten içe kırılıyordu. Bunu hissedebiliyordum.Öyle böyle derken zaman aktı geçti.Üniversite sınavına 1 hafta kalmıştı.Son 2 ay içinde Buket ile ya biz de buluşur ya da onlarda buluşur ders çalışırdık. Beraber bir hayalimiz vardı artık."Aynı okulu kazanabilmek".
başlık yok! burası bom boş!