Platonik olarak bişeyler hissettiğim bir kız var. Kıza arkadaşca yaklaştım ki duygularım arkadaşcaydı ama sonradan bu hale denk geldim. Neyse kıza bişey hissettirmemeye çalışıyorum ki eşek olmayan anlar. Gerçi konu buda değil. Bana dün o çocuğu anlattı. Sabır taşı oldum dinledim. Gözlerim doldu güldüm geçtim yutkundum dinledimde dinledim. Oda anlattıda anlattı. Lavuk bu kızı aldatıyor beyler. Ama kız o kadar temiz o kadar masum ki bunun suçunu bile kendisinde buluyor lan. Onla çok ilgilensem aldatmazdı beni hata bende geçen sene olsa tutardım elinden bırakmazdım onu diyor. Hala ona aşıksın sen dedim. Hayır dedi artık hiçbir şey olmaz dedi. Güldüm geçtim be reisler mecburen içim kan ağlaya ağlaya. Bugünde pencereden o gelmişmi diye bakıyordu. Bende pencereyi başka bi arkadaşımla doldurmuştum ve benden dolayı göremiyordu. Anladım ona baktığını. Ve çıktım o pencere kenarından beyler sırf rahat görsün sevdiğini diye. Ama ben adam gibi sevdim beyler kalbime kefilim. Adamlığıma kefilim.

EDiT : O kadar mutlu ettiniz ki beni derdime ortak olarak. Allah hepinizden razı olsun...

Gözlerinde ölümümü gördüğüm kız başkasının gözünden kendi yansımasını görecek gülen gözlerle. Bense acımı gözlemleyeceğim gözlerim dola dola...

Yine kaybettik. Gömdük bir aşkı daha içimize...