/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 101.
    +7
    Evlerinin oraya vardığımda saat tam 6 olmuştu.Buket kapı'nın önünde telefona bakmış duruyordu.Zaten kat kat güzel olan hâli bu gece daha bir farklı olmuştu.Yine Hava buz gibiydi.
    Geldiğimi fark etmiş olacak ki telefondan kaldırdı gözlerini çantasına koydu telefonu.
    -Hoşgeldin naber
    -Ben aynıyım da sen çok güzel olmuşsun bugün dedim.
    -Önceki günler çok mu kötüydüm Hakan bey ?
    -Yok sadece neyse boş ver ya.
    -ee nereye gidiyoruz dedi.
    -En huzurlu olduğum yere gidiyoruz.Ama senin ek olarak gitmek istediğin bir yer varsa gidelim dedim.
    -Yok her yer olur fark etmez bana dedi.
    -Tamam o zaman hadi gidelim dedim.
    Daha sevgili değildik ama sanki daha farklı daha sıcak bir ilişki vardı aramızda.
    -Nereye gidiyoruz söylemeyecek misin dedi her zamanki hafif gülümsemesiyle.
    -Sürpriz ama eminim sende biliyorsundur.dedim
    http://imgim.com/image/iskndrn.jpg beyler açılıyor mu sizde bilmiyorum ama görsellere iskenderun deniz kenarı yazsanız bile çıkar.
    iskenderun'un en güzel yeridir.O huzur o hava hiç bir yerde yoktur Hatay'da.
    Sahil kenarına yaklaştık.Sahili gösterip
    -işte burası bu şehrin en güzel yeri değil mi sence de?
    -Evet öyle gerçekten insan her şeyi unutuyor burada çok geldim daha önce
    -Karnın aç mı ? diye sordum
    -Biraz açım aslında
    -Köfte sever misin ? Buket kafasını sallayarak;
    -Kim sevmez ki ama bol acılı olsun dedi.
    -Vay acıda mı yiyordun sen ?
    -Hemde nasıl yerim tutamaz kimse dedi.
    Az ilerideki lokantaya girdim 3 yarım bir tane de ayran aldım.Belki çok açtır ayıp olmasın diye bir tane fazladan aldım.Döndüğümde Buket bıraktığım yerde yoktu uzaktan bir ses geldi.Kafamı sola çevirdim kayaların üstündeydi;
    -Hakaannnn buraya gel hadi dedi.Hemen yanına gittim.
    -Ben de sana burada oturalım üşümezsen diyecektim.
    -Hazırlıklı geldim bak dedi üstündeki yeşil montu göstererek.
    Yine zaman dursun hiç bitmesin istedim.Bir yandan köfte ekmek yiyor bir yandan da sohbet ediyorduk.Mehmet ve Hüseyin'le hep yapardık üçümüz bunu.ikimizin de ekmeği bitti son kalan ekmeğide bölüşüp saat tam 12'ye kadar konuşmuştuk.
    Merak ettiğimiz sormadığımız şeyleri,küçükken yaptığımız aptallıkları, hatta kimseye anlatmadığımız anıları anlattık birbirimize.
    O gün bir şey anlamıştım
    "Hayat her şeye rağmen güzel be abi" demiştim kendi kendime .
    Sevgilerle kalın hepinizi seviyorum hiç bir zaman vazgeçmeyin beyler.
    "Hiç ummadık bir anda değişir her şey ".
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster