1-) hani sabah yataktan kalkınca saçlar özellike sağ ve sol arka taraftaki saçlar kalkar ya ben de insinler diye tarağı saçıma geçirdim hani kahvaltı filan yapana kadar düzelir filan düşünmüştüm o gün işede geç kalmıştım o aceleyle çıkmışım. haliyle tarak kafamda kalmış o vaziyette çarşıya kadar gittim insanlar gülüp gülüp neye gülüyorlar fermuar mı açık filan düşünürken bir vitrin cdıbına bakmamla kafamdaki tarağı almam bir oldu, o gün öyle utanmıştım ki hayatımın en utanç anıdır.
2-) ilki kadar olmasada eller cepte yolda yürürken ne yağmur ve kar varken bir kaygan yere basıp sırt üstü düşmem çarşının ortasında
3-) küçükken istanbul sokaklarında top oynarken kaldırımda yürüyen adamın tam suratına vurduğum topun gelmesiydi. en gülünç tarafıda, top çamurluydu adamın tam suratına gelince adamın suratı sim siyah olmuştu, haliyle adam kovalamaya başladı hatırlamıyorsam arkama bakmadan baya koşmuştum zaten korkudan mahalleyede 1 saat sonra filan geri dönmüştüm şimdi bile aklıma geldikçe gülüyorum.