Meğer yataktan aksi yönde yatan babamın ayaklarının üzerine düşmüşüm.
Uyku sersemi balkondan düşmemin rüya olduğunu anlayınca derin bir rahatlama gelmişti. Ne garip rüyaydı öyle gerçekle rüya birleşmişti. Gözlerim açık halde bunları düşünürken babamın uykusunun bölünmüş olmasının verdiği sinir ve huzursuzlukla anneme sitemli seslenişini duydum. "Çocuk düştü kalk yerine yatır." Kolum acıyordu. O nasıl bir ayak lan öyle taşa düşmüştüm sanki. Naftalin kokusu ne güzeldi lan. Tam kafamın altındaki yorgandan buram buram geliyordu. Uykum da vardı oradan hiç kalmak istemiyordum babam niye dedi ki öyle kaldır falan...