Akşam konuştuğumuz gibi bizim evin karşısındaki tahtalı parkta buluştuk 3 ayrılmaz dost.
Ne yaptın nasıl olacak ne yapacaksınız sizde mi kalacak diye soruyorlardı.
-Bilmiyorum abi ama size bir şey söyleyeceğim kimseye söylemedim daha kendime bile söyleyemedim.Ben bir farklı hissediyorum be ne denir buna bilmiyorum ama aşk dedikleri bu mu beyler ? Hüseyin yine her zamanki dalga geçer haliyle
-Oğlum ne aşkı lan daha dün tanıştınız bugün öğrendin adını yokluk seni kör etmiş amk
-Ne yokluğu kardeşim. Yemin ederim kötü bir gözle bakmıyorum. Yokluk değil yani başka bir kıza inanın hissetmezdim bu hissettiklerimi. Yani en azından kalbim hissetmezdi. Başka bir yerim hissederdi. Kısa bir gülüştük sonra devam ettim
-Ben aşık oldum abi bu kıza bir insan bu kadar mı güzel "Hakan" der. Mehmet bak hakan de bana bi
-Hakan
-Tamam deme bir daha amk o nasıl diyiş. Yine saçma sapan muhabbetlerimizin doruğundaydık. Mehmet iç çekerek hafiften;
-Abi düşünüyorum da harbiden bak Hüseyin de ben de aynısını yapardık erkek de olsa kız da olsa yardım ederdik bu kadar. Ama..
-Ama ne ?
-Aşk bambaşka bir şey oğlum bilmiyoruz işte üçümüzde ne kızlarla konuştuğumuz var ne başka bir şey Hüseyin de ekledi;
-Aynen öyle ama bir şey söyleyeyim yanlış anlamayın beni diğer kızlara benzemiyor. Yani vardır ya biliriz eğlenilecek insan evlenilecek. Eğer olursa da bize böyle kızlar yakışır. Hadi sen buldun inşallah darısı bize. Uzun bir off çekerek
-Yok be oğlum baksana kızın durumuna ne diyim karşısına çıkıp seni seviyorum mu diyim başka bir şey mi diyim ? Hem böyle masum, böyle düzgün güzel bir kızı hak edecek bir şey yapmadım.Çok ta yakışıklı değiliz haliyle baksanıza birader.
-Bizden iyisin lan hiç değilse dediler, gülüştük tekrar.
Aslında hemen hemen hepimiz ortalama bir tipteydik.Ben esmer hafiften dalgalı bir saçlıydım ortalama boydaydım.
Hüseyin sarışın düz saçlı benim boylarımdaydı. Mehmet'de ikimizden uzun ve o da esmer düz saçlıydı.Bu zamana kadar hiç kız arkadaşımız olmamıştı. Zaten Hatay küçük yerdir.
Pek fazla insan da yoktu çevremiz de.Neyse biraz daha oturduk sonra dağıldık evlere.
Eve geldiğimde saat 22.30'du.Annem ile babam salondaydı gittim yanlarına.
-Uyudu mu Buket?
-Uyudular ablanlar da uyudu galiba. Tamam ben de uyuyim iyi geceler diyip odama geçtim.
Uyku tutar mı ?
Tabi tutmaz. Biraz bilgisayar da takıldıktan sonra yatağa geçtim tekrar. içimden hasgibtir yarın okul var ne yapacaz diye geçirdim. Yapacak bir şey yoktu mecburen gidecektik.
Sanırım bu yaşadıklarım beni çok etkilemişti.Her şeyi unutmuştum.Çok geçmeden Buket'i düşünerek uykuya daldım...