Koridordaki yemek saati sesiyle irkildim. Gittim ben de 2 tabak aldım belki uyanır da iki lokma bir şey yer diye. Geldim oturdum sessizce yemeye başladım tattsız tuzsuz hastane yemeklerinden. Yemek yerken uyanmaya başladığını gördüm. Yataktan doğrulmaya çalıştı.
-Dur tamam sakin ol iyi misin dedim ? göz göze geldik bi an için hayatımda hiç bu kadar güzel bakan biri görmemiştim be beyler.O an hiç bitmesin istedim simsiyah pırıl pırıl gözleriyle ;
-Sen dün geceden beri buradasın çok sağ ol. dedi. Yine anne babası aklına geldi sanırım ağlamaya başladı.
-Başın sağolsun gerçekten çok üzüldüm. Titrek bir sesle sadece "sağ ol" diyebildi.
Nasıl oldu kimsen yok mu diye sormak istedim ama bunalmasın diye sormadım.
-Gel biraz yemek ye su iç iyi görünmüyorsun.
Koluna girdim bir iki lokma bir şey yedi. Sonra ayağa kalktı. Ayakkabılarını giymeye başladı.
-Dur nereye gidiyorsun iyi değilsin bekle yardım ediyim diyip yanına gittim. Tekrar sordum ;
-Nereye gidiyoruz ? hiç cevap vermedi.
Hastaneyi turluyordu.Ben de arkasından geliyordum. Derken çok geçmeden bir doktor buldu.
-Konuşabilir miyiz ?
-Uyandın mı başın sağolsun kızım dedi dün gelen doktor.
Beraber doktorla kenara çekildiler ve konuşmaya başladılar.Hâla gözleri yaşlıdı.
Derken yanıma gelip;
-Her şey için teşekkür ederim buraya kadar gelmişsin tüm gece kalmışsın.
-Ne demek önemli değil. dedim.
-Bence önemli herkes yapmaz sağ ol tekrar.
Sesinde hâla ağlamakl bir ton vardı. Odaya doğru yürümeye başladık.
-Adın ne? daha adını bile bilmiyorum. Hastane kayıtlarını bile yapmışsınız. Baban mıydı o sabahki adam?
-Evet babamdı yanındakide abimdi.Bu arada adım Hakan böyle tanışmayı istemezdim ama memnun oldum
-Ben de buket memnun oldum ben de istemezdim. Yine gözlerinden yaş akmaya başladı.
Odanın kapısına geldik.
-Nereye gideceksin şimdi ? ne yapacaksın akraban tanıdığın var mı gidecek ?
-Başımın çaresine bakarım çok sağol tekrardan her şey için babanlara da iletirsin sağolsunlar
-Olur iletirim. dedim.Elimi uzattım nedensee içimden öyle geçti.El sıkıştık
-Kendine iyi bak diyip ayrıldım oradan. Dışarı çıktı telefona baktım saat 3'e geliyordu.
içimden vay be ne gündü diye geçirdim evden çıkmayan ben ne acılara şahit olmuştum.