Bir pazar akşamı "yarın okul var amk" diyerek söve söve biten defterin yenisini almak için kırtasiye'ye gitmek üzere evden çıktım. Hatay'ın kışı bir başka olur hataylı ya da hataya gelen varsa bilir. insan kemiklerine kadar hisseder soğuk havayı. Yine öyle bir akşama denk gelmiştim. Kırtasiye'ye vardım defteri aldım.Eve doğru yürümeye başladım. Biraz yürüdükten sonra büyük bir ses ile irkildim. Sanırım trafik kazası olmuştu.Ama öyle böyle ses çıkmamıştı.Ben hayatımda bu kadar gürültülü bir ses duymamıştım. Derken az ilerideki caddede kırmızı bir araba ve büyük bir kamyonet çarpışmıştı. Kazayı duyan çevredeki esnaflar hemen ambulansı çağırdı.Ben de belki bir yardımım dokunur diye bekledim.Çünkü bizde bir trafik kazası yaşamıştık çok büyük olmasa da.Ambulans ekibi ve polis ekipleri geldi yaklaşık bir 15 dakika sonra. Sağlık ekipleri kırmızı arabadan bir kadın ve bir adam çıkardı hepsinin yüzü kanlar içindeydi tanınmaz durumdaydı bakamadım bile yüzlerine çok kötü durumdaydılar. Kamyonetin içinden de orta yaşlarda bir adam çıktı onunda durumu aynıydı kanlar içindeydi.Her duyan gören gelmişti. Ortalık ana baba günüydü.
Sonra bir taksi geldi. içinden benim yaşlarımda bir kız çıktı. Ağlayarak bağırarak kadın ve adamın ambulansına doğru koşmaya başladı. Orada bulunanlar kızı sakinleştirmeye çalışıyordu ama nafile. Anne ve babasıydı o yaralananlar. Anne baba demekten başka bir şey dememişti içim cız etmişti.Ben de kızın yanına doğru gitim. Sanırım bayılmak üzereydi kolundan tuttum. Diğer kolunuda bir sağlık görevlisi tutmuştu.
Kolunu tuttuğumu gören görevliler beni kızın yakını sanmış olacakki
-Kardeşim hadi hemen binin diğer yakınlarına yolda haber verirsin dedi.
Daha ne oluyor bile diyemeden kendimi ambulansın içinde buldum.