Bu entryde fazla noktalama işaretine dikkat edilmemiştir ve yaşananlar tamamen gerçektir inanmayan değerli panpalarım için hikayemin sonunda fotoğraflarla kanıtlayacağım.

Part 32:

Yanıma oturdu o ünlü biri ismini vermeyeceğim tanıyan akıllı panpalarım kim olduğunu anlar zaten anlamayanlar hikayenin sonunu beklesinler.. selam genç sormadan oturdum kusura bakma. Denize dalmış bir vaziyette sıkıntı yok dedim..

Kafamı çevirdim hasgibyirtrt dercesine baktım suratına (ismini söyledim)kusura bakma fark etmedim seni dedim. Estağ... o ne demek. Umuda kelepçe vurulmaz sen anlat bakayım dedi..

giberim amk içim o kadar dolu ki bir de ben bu adamı bir daha görmem diyerekten başladım anlatmaya çıkardım mavi larkı yok dedi benden iç diyerek malborasını çıkarttı ve verdi bir dal. ciğerlerin bayram edecek fakir oç dercesine kafasını salladı..

en baştan sona kadar olayları tek tek anlattım o sadece dinledi.

Ayağa kalktı gel dedi yürümeye başladık.. Caddenin sonuna geldik taksi çevirdi abi dur benim arabam köşede dedim. Tamam dedi ver anahtarı dedi. bindik arabaya gidiyoruzz..

Nereye abi seni şimdi öyle bir yere zütürcem ki herşeyi unutacaksın beyninin içinde ne varsa açılacak dedi iyi amk dedim. Benzin bitiyordu çekti benzinliğe full'ledi depoyu. Vay amk dedim

Abi bana kimse inanmıyor sen inanıyorsun değil mi dedim. inanmak kavramı çok farklıdır inandım dersem sadece seni kandırırım. Ama seni anlıyorum çareni biliyorum dedi. 1.köprü tıkalıydı kavacık istikametinden 2. köprüye geldik. Karşıya geçtik az bucuk nereye gideceğimi anladım. Abi ben daha etek traşı olmadım yapma dedim. Güldü amk ne alaka la zürafa sokakta mıyız fakir oç dercesine söylendi. beşiktaş akaretlerden yanlayarak geçtik oralarda bir yerlere çekti arabayı in dedi. Bir mağzaya uğradık mağaza personelleri ooo ünlü bey hoşgeldiniz dediler gözlük ve bere aldı. Sen ne istiyorsan alabilirsin dedi yok eyvallah abi dedim ısrar etti bende kıramamak için aldım bir cüzdan çıktık mağazada. Bunlar neydi şimdi oğlum istanbulun en kalabalık caddesine gidiyoruz tanırlar beni öyle imza falan uğraşamam dedi. ( amk malı onu bende anladım) iyi abi dedim. yürüdük istiklal caddesinden galata kulesinin oraya doğru oturduk bir kafeye.. sohbet muhabbet derken söyledi bir yetmişlikk...

Bundan sonrası yarına inşallah telefonumun sarjı bitiyor panpalarım elektrikler geldi rahat uyuyabilirimmmm altıma sıçıyordum muallaklerr gaipten sesler duya dua yazdım.