Çanakkaleye artık yeni bir adım atmaya gideceğim gün cumartesi günüydü. Cuma gününden h ile vedalaştık çok zor oldu ama yine de gitmem gerekti. Hani küçükken misafirliğe gidicez derlerdi de gitmek istemezdim aynı duygu vardı içimde. Gitmek istemiyordum. Çok koydu h nin son kez gözümün içine bakışı. Cumartesi sabahı otobüsüm vardı. Kendimi bu kadar kötü hissetmemiştim. Ablamlar babam annem kardeşim hepsi otogara kadar geldiler. Babam otobüsün gelmesine yakın bana gel biraz gidelim dedi. Konuştu nasihat verdi ve ağladı. Babamın o durumunu görünce inanın ben de çok kötü oldum. Babam ulan babam karşımda çocuk gibi ağlıyor. Gözyaşlarını sildim merak etme baba yüzünü kara çıkarmıycam dedim. Yine içime ağladım yine içimi yaktı gözyaşlarım. Babamın beni ağlarken görmemesi lazımdı. Eğer ağlarsam babamın da ağlamasından korktum. Ağlamayacaktı babam yine dimdik ayakta duracaktı. Otobüs geldi binmeden önce herkesle vedalaştım teselli etmeye çalıştım. Hem dayım var orda, askere gitmiyorum ya gidicem kurban bayramında geri dönücem diyorum . Küçükten başlayarak büyüğe doğru vedalaştım küçük kardeşim ve babam hariç hepsi ağladı. Babamın ağlamamasına sevindim bir tek. Hepsine sıkıca sarıldım sanki bir daha görmeyecekmiş gibi. Bindim otobüse cam kenarı. Yolu izliyorum ama aklım yolda değil istanbulda bıraktıklarımda. H, arkadaşlarım, ailem, çevrem hepsi orda. işte orda pişman oldum il dışına gittiğime. işte orda ağladım cam kenarında kimse görmesin ağladığımı diye sessiz sessiz ağladım. Yanımdaki adam bile duymadı benim ağladığımı. istanbulda ne kadar ağlamadıysam orda o kadar ağladım. Gözyaşlarım bu kez dışımı yaktı ama yine de ağladım. Saat 5 gibiydi çanakkaleye indim. Babamı aradım, h yi aradım. Sesi ağlamaklı olsa da ağlatmadım onu ağlamasını istemedim geçecekti herşey ben yine dönecektim onun yanına. Dayımın dükkanına gittim. Hoşgeldin beşgittin faslından sonra eve geçtik. 3 tane kuzenim var dayımın çocuğu. Biri benden 2 yaş büyük biri 3 öteki de 4 yaş küçük. Sırasıyla emre, elif, erdem. Emre benm gibi üniversite okuyor bursada. Elif lise 2 erdem de 8. Sınıf. Eve gittik yemek yedik sohbet muhabbet sabah kalktım yurda gitmem lazımdı boşu boşuna ayarlamadık o yurdu. Gittim yurda odaya girdim ayırdığım yatağı biri kapmış hemen oç. Neyse dedim 4 kişilik oda benle beraber 3 kişi var odada yani 1 kişilik boş kontenjanımız var onu da doldurduk ileriki zamanlarda anlatırım. Okula gittim tanışma faslı kısa geçti herkes hemen ortam kurma peşinde. Benim aklım h de. Aradım dersteyim dedi sessizce. Sesini duymak bile iyiydi benim için.