ben artık şundan emin oldum, bir insanın tamirci olabilmesi için ciddi anlamda bir şeref ve haysiyet sorunu olmalıdır. normal, ahlaklı, dürüst adamın işi değildir tamircilik. allah düşmanımı bile tamircinin eline düşürmesin diyebiliyorsam eğer, bugüne kadar bozulan araç gereç vesilesi ile yediğim tamirci yarakları yüzündendir.

zannedersin ki bu tamircilerin başlıca görevi anamızı gibmektir. en ufak problemi bile çıkarıp insanın eline vermeden halletmemek gibi pis bir huyları olur bunların. tamircinin eline düştün mü gibi tuttun arkadaş kaçarın kurtuluşun yok o tamirci seni kesin gibecek, gibilmedik yanını bırakmayacak, bir kazıktan kaldırıp ötekisine oturtacak ve bunu yaparken de yüzüne gülümsemeyi ihmal etmeyecek. hele ki tamire zütürdüğün araç gereç senin huyundan suyundan anladığın yapıda bir tabiata sahip değilse o tamirci de bunu fark ederse iliğini kemiğini kurutana kadar sömürecek o adam seni bundan adım gibi eminim. o tamircinin eline bir kere düşmeye gör, inim inim inletecek seni başka şansın yok.

canı işi yapmak istemiyorsa seni haftalarca da olsa bekletebilme yeteneğine sahip olan yegane insandır tamirci. yok parça gelmedi, yok parça uymadı, abidik gubidik sorunlar çıktı gibi bahanelerle seni parmağında oynatır. akabinde malını geri aldığında da tam manasıyla tamir edip etmediği muallaktır. iki gün sonra yeniden bozulsa suçu da sana atacaktır. ben yaptım çalışır halde teslim ettim, gerisi beni ırgalamaz diye de diklenir bunlar adama. statü merdivenlerini en alt basamağında bulunmasının acısını tamirci eline düştüğün anda senden çıkaracaktır. ulan ben mi dedim ola ola tamirci ol diye haysiyet yoksunu! ben mi dedim git buz gibi sanayi mahallesi köşelerinde, izbe dükkanlarda çürüt ömrünü diye ki bunun acısını benden çıkarıyorsun . bununla ilgili bi anım var isteyene anlayabilirim

Edit: Anımı ise okumak isteyenler için şöyle paylaşıyorum http://www.incisozluk.com...erinden-%C3%A7ektiklerim/