neden bu kadar meraklı ama bir o kadar maddi ve manevi yetersizliklerden dolayı merakımızı gideremeyecek mahsun ve yoksun oluşumuzla beraber içimizdeki neşe dolu insan hiç kaybolmadan merak etmeye devam etme çabasını gösterir de intihar eyilimlerimizin bir kısmı şizofrenik dalgalanmalar yaşan beynimizde bir ufak taş parçası gibi yok olur ve çoklu kişilik boukluğumuzu engeller böylece belki biraz daha şu anlamsız hayatın hiç bilinmedik bir köşesinde topluma ayak uydurma çabalarımızın boşa çıkmaması için kendi toplumumuzu kurduğumuz bu sokak lambalarının olmadığı bir cadde de yürüyormuş ve karanlıktan korkmuyormuş gibi yapmaya çalışıyoruz bununla beraber karanlıklar içinden en derin korkularımız bir andan bir köşeden önümüze fırlıyor geriye dönüşün olmadığı bir zaman çemberi içinde koşan hemstırlarız aslında yorgun ama lanet olasıca kafesimizde yapacak hiç bişeyi olamyan küçük birer canlıyız hepsi o kadar