oturduk salona ben ceketi koydum ufaklığın üstüne. kot da giymişim allahtan belli olmuyo bişey.
o dönem zaten böyle keten pantolon, renkli lgbt pantolonları falan yok. 3 renk kot var, onları giyiyor herkes.
film ilerledikçe am-züt-meme sahneleri çoğalıyor bu kız da onları gördükçe daha sokuluyor bana. sokuldukça da benim halim malum.
başını koydu sonra omzuma, eliyle de kolumu okşuyor hafifçe. ben artık dedim giberim filmini koydum başımı koltuğun arkasına boş boş bakıyorum ekrana.
bunun eli durmuyor yavaşça aşağı doğru iniyor.
bacağımı okşamaya başladı hafifçe. ben ama nasıl uçtuysam daha yeni aklıma geldi hatunu ellemek. attım ben de omzuna kolumu.

sonra bu kulağıma yaklaştı ve dedi ki "çok geç olmadan her şeyi yaşamak gerekiyormuş gerçekten".
neye uğradığıma şaşırdım amk. aldı beni bi korku. lan yaşım daha ufak. ben ne yapacam amk. sanki o planları başkası benim yerime yaptı.
ben bişey söyleyemedim kıza öyle mal gibi kalakaldım.
kız baktı benden ses seda çıkmıyor, "sen başka bir şeyi mi ima etmiştin" dedi.
giberim ne olacaksa olsun amk yerinde deyip omzundaki elimi göğsüne indirip okşamaya başladım ama yine de bişey demedim.
"ben de öyle tahmin etmiştim" deyip boynumdan öptü.
filmden o kadar koptum ki filmi ancak 2 sene sonra tvde çıkınca izleyebildim. malum internetten film izle falan hikaye o yıllarda.

bu boynumdan öptükten sonra elini getirdi benim ufaklığın üstüne başladı okşamaya.
üstünde nasıl olsa ceket var rahatım tabi. ben de bi yandan bunun göğsü boş bırakmıyorum.

derken film bitti. ışıklar yandı. ayağa kalktı kız, "hadi çıkalım" diyor.
la mına kodumunun karısı senin bi tarafın kalkmıyo tabi sen kalk rahat rahat ayağa. ben ayağa kalksam benim ufaklık ay ışığında kalmış tüysüz züt gibi ortaya çıkacak. ceket hazır önümdeyken el çabukluğuyla sıkıştırdım kotun üst kısmına.

çıktık salondan, evine bırakacam hatunu. saat olmuş 10 yaş 15. daha geç gidersek babası beni giber, milli oluş hikayem bambaşka bir yol alır diye hemen düştük yola.