Ölmek zorundalar. Aksi olamaz. Ölmeliler hocam. Yoksa bu kadar ikiyüzlü huurçocugunu dünya nasıl hazmetsin. inanıyorum ki yakında toprakta tükürecek cesetleri. Kabul edemeyecek. Cesedinizi bile almayacak toprak. işte o zaman sınırlara , devlete , yüksek bürokrasiye , memurlara , müdürlere , polise , devlet başkanlarına , gerek olmadığını anlayacaksınız. Kendine ait olan toprak parçasını çitle çeviren o ilk insan eğer bunu yapmamış olsaydı dünya daha güzel olacaktı. Artık kaybettim umudumu. Ölüme sağ salim ulaşabilmek en güzeli olacak benim için.
Artık ayırt edemiyorum yaşadıklarımı yada rüyamda gördüklerimi. Yaşadığım olayları yaşamamışım gibi hissediyorum. Yaşamadıklarım ise sanki hayatımdaki en büyük anılar . Kendi kendime espri yapıp yarıla yarıla güldüğüm bile oldu. Peki siz niye güldürmediniz yüzümü.
Hakan gündayın da dediği gibi "Sorarlarsa, 'Ne iş yaptın bu dünyada?' diye, rahatça verebilirim yanıtını: Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyar insanın arasında doğdum. Ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından... "
Hahahahah hepiniz öleceksiniz lan. Hepiniz. Egolarınızı gibeyim. Acıyarak bakan gözlerinizi. Dünyayı ben yarattım edalarınızı gibeyim.
Dışarıyı çıkın bin kuruları.
En son ne zaman bi kadının kıçına bakıp gülümsediniz ?