Sunum günü geldi. Hoca ilk onu çağırdı. Nazlı endamıyla salınarak tahtaya gitti ve hocanın külüstür laptopuna flashı takarak slaytını sundu.Ama unuttuğu bir şey vardı.

Adını kalbime yazdığım gibi hareketlerini de beynime kazıyordum. Kısacası müptelasıydım. Sunum bitti Flash laptop da kaldı.

Sunum sırası bendeydi. Karşımda 45 kişi beni bekliyor. Bense aşığım ulan aşık gibimdemi.

Laptopu projektörden çektim. Millet mala dönmüşken maralımın flash daki herşeyi kendi flashıma attım. Sonra pc bozulmuş numarasına yatıp en son slaytımı sundum.

Eve gittiğim de sevinçten durduk yere gülüyor. Arada sevinçten sağa sola vuruyordum.Üniversiteyi kazanınca şerefsizim böyle sevinmemiştim.