* Ardından acilden bir çığlık sesi duydum. Bağıran annemdi.
• Zorla durdurabildiğim gözyaşlarım beni tekrar esir aldı.
• Ama bu sefer kendimi hızlıca toparladım ve kalkıp onların yanına gitmeye karar verdim.
• Babam anneme sarılmış sakinleştirmeye çalışıyordu ama nafile..
• Annem hiç durmadan bağırıyordu. Kardeşimin öldüğünü o an anlamıştım.
• Babam ve bir hemşire annemi kabinlerden birine aldılar, sakinleştirici iğne yaptılar..
• Dünyam başıma yıkılmıştı. Kafamın içinde dönüp duran fren sesini bir türlü aklımdan atamıyordum ...