X : sensiz olmak istemiyorum lan amok çocuğu, o gün yaptıklarımdan zerre pişman değilim, yine olsa yine yapardım, sen bana kıyamadn ama ben sana tüm ömrümü adamaya hazırdım oysaki..
- : tamam yeri zamanı değil bunların, sen bi iyileş kendine gel hepsini konuşuruz ..
X : söz ver lan beni bırakmıycağına, şu saatten sonra hiçbi anlamı yok sensiz geçen dakikaların..
- : tamam dedim X , bi kendine gel , ailen burda birazdanda gelirler zaten , konuşucaz hepsini yeter uzatma ...

o sırada teyzem eniştem ve Z geldiler, beni az çok biliyosunuz artık , solo takılan bi adamım, öyle aileymiş eş dostmuş çok giblemem, boş boş muhabbet döner burda şimdi en iyisi dışarı çıkayım dedim, kapıya doğru yöneldim ve o anda eniştem biraz bağırarak :
+ : sen beni dinden imandan çıkarmak için mi geldin bu dünyaya kızım cevap ver bana ..
(X direk gözlerini devirdi , kafasını kaldırmıyordu, lafa girme ihtiyacı hissettim.)
- : enişte ne yeri ne de zamanı , şuan bunları konuşmanın kimseye faydası yok
+ : kızımla ne konuşacağıma ben karar veririm ...
- : beni dinden imandan çıkarma burda, sana yeri zamanı değil diyorum .. ( sülalenin asi çocuğuyumdur, gibseler lafımı esirgemediğimi herkes bilir)