Arayan müstakbel eş adayı idi.
Bana atarlı atarlı konuştu.
“Adres ver yüz yüze konuşalım”dedim.
Vermedi.
Belki 6 yıllık acıyı tanımadığım bir insandan çıkartacaktım.
Onu benden alan kişiden çıkartacaktım.
gibmediğim ne anası kaldı ne Esma kaldı ne doğmamış bebesi.
Ne ölmüş ebesi dedesi ne gelmişi ne geçmişi kaldı. ama adres vermedi.
Telefonu esma aldı eline.
“Çık git artık hayatımdan Mert” dedi.
“Sen neden benim hayatımdan, kalbimden sevgini alıp çıkmıyorsun Esma.
Neden beni öldürmeden yarım bırakıyorsun.
Neden beni kötürüm, sağır, dilsiz bırakıyorsun Esma”dedim
Telefonu kapattı.
Artık gelmeyeceğini anlamıştım.
Bu defteri bir şekilde kapatmam lazımdı ama yapamıyordum.
yarak gibi anlamsızca geçiyordu günler çektiği tek şey acı idi.
Daha sonra esmanın nişanını duydum yıkıldım.
Düğün tarihleri belli değildi yada benden saklıyorlardı bilemiyorum.
Bu zaman sürecinde Nihal beni hiç yalnız bırakmadı.
Onuru arardım dertleşmek için içmek için.
Günler bu şekil geçti beyler.
Daha sonra size anlattığım gibi
Düğün tarihlerini falan gördüm.
intihar olayları oldu.
Özge ye de bu şekilde anlattım.
Özge yeri geldi ağladı yeri geldi üzüldü.
Yeri geldi kendince yorumlar yaptı.
Özgeye anlattıktan sonra biraz daha rahatlamıştım.
Size özet şeklini anlattım çoğu şeyi unuttum zaten.
Bunları anlattıktan sonra Özgeye, Özge daha bir dikkatli adımlar atmaya başladı bana karşı.
Beni, incitmemek için kırmamak için.
Aradan uzun zaman geçti Özge ye mesaj attım.
“Özge bu akşam müsait misin iş çıkışı alayım mı seni?”
“Tamam Mert akşam buluşuruz, sen cafeye geç ben gelirim” dedi.
Özge ye söyleyeceklerim onun da benim de geleceğimi belirleyecekti.