Üzülüyodum bizden bi yaş büyük birazda belaylı bi bebeydi ben bu sürede buna baya bi aşıktım ama bana hiç yüz vermemeye hiç konuşmamaya başladı bakıyorum anlayamıyorum kantine gidiyodum kantinin orda bunlar sarılıyodu çoçuk boynunu öpüyodu gözüm doldu bakamadım daha fazla sonra çoçuk gitti ben kantine girdim bunla sarılmasıyla dalga geçtim bu bana şişman olmamla ayı hareketi yaptı sınıfa gittim çantamı topladım izin alıp çıktım geceler boyu ağladım ama düşündüm ki yaparım veririm bu kiloyu evimizin orda bi koşu parkı var orda hala koşarım gidip koşmaya başladım yavaş yavaş yemekten kesildim 1 ay 2 ay derken sınavlar geldi yaptık sınavları ekin damla önde ben necati en arkanın bi önünde arkadada kaan diye bi arkadaşımız baya kaynaştık iyi dost olduk bu yıl hiç bişe yaşamadık geldik lise 2 ye bu süreç benim için travmanın başlangıcıydı...