(ağlamaklı yazıyorum)

• Ben oraya oturmuş hâlâ ağlarken babası gözleri şişmiş halde geldi ve benim ağladıgımı gördü sen ne geziyorsun burda dedi cevap veremedim vermedim ağlamaya devam ettim birşey demedi ardından akşam saat 8 sularıydı ziyartçi girişleri kapanacakdı yani refakatçı olarak biri kalacakdı annesi kalacakdı sanırım ben ağlaya ağlaya evin yolunu tuttum babası arkadan seslendi delikanlı dedi arkamı döndüm yarı baygın ağlamaklı gözlerle babasına bakıyordum buraya gel dedi gel senle bir çay içelim dedi kafamı salladım evet şeklinde kantine gittik ben ağlamamaya çalışıyordum babası senin benim kızımla ne alakan var diye sordu ve hiç birşey demeden yüzüne baktım konuşamıyordum dilimi oynatamıyordum konuşmak istemiyordum iyice kendimi kaybetmiştim ve konuşmaya başladım ilk cümlem hani sen bana sormuştunda sorma dayı sorma demiştim diye devam ettim babası hiç bir tepki vermedi özlemle tanıştıgımız yaptıgımız herşeyi saniyesi saniyesine anlattım fakat o özlemi kullanma numarası asla anlatmadım anlatamadım dilim oraya yetmezdi ve bana kızım aslında saf değildir aşık olacagı adamı bilir senin buraya gelmen doğrusu gururlandırdın beni dedi fakat kızıma bira içirdin kızgınım sana dedi ve tebessüm etti fazla giblemedim o cümleyi ben burda ağlamakdan ölüyorum adam bana şaka yapmaya çalışıyordu eve gitmek istiyorum dedim ve saygıyla karışladı saat 10a geliyordu eve geldigimde kimse ne karnemi nede bu saatte geldigimi sormadı kardeşim kapıyı açıp gitmişti ben yine odama çekilmiştim hiç iştahım yoktu ama 2 gündür yemek yemiyordum yemem gerekliydi mutfaga yöneldim bir bardak su içtim ve ekmek arası birşeyler yaptım fakat yiyemedim iştahım yoktu ağlamak istiyordum. odama çekildim yeniden tavana bakıyordum olanların suçlusu kim diye arıyordum ağlıya ağlıya düşünüyordum ve uyuya kalmış sabah kalkmamla hastaneye gitmem bir oldu ve babasıda ordaydı bana bakıp...