Biraz dinlendikten sonra yola devam ettik. Koridordan yavaş yavaş yürüyorduk ki aniden o huur çocuklarından biri fırlamasın.
Makineden çıktığımdan içimde nedensiz bir öfke hissediyordum. Ama bunun yanı sıra çok rahat düşünebiliyordum. Strateji uzmanı kesilmiştim resmen. Akıllı insanlarda ne gibi etkiler yaratacağını kimse bilemiyordu. Yaşayıp görecektik.
Bir kapı diğerini diğer koridor da başka koridorları açıyordu. Her şeyin anahtarı olduğu için kilitli kapı dersiniz olmuyordu. Hiç görmediğim yerlere gelmiştim. Nereye gittiğimiz hakkında bir fikrim başlarda yoktu. Ama duyduğum bir homurtu sesiyle kırmızı bölgeye yaklastigimizi anladım.
"Domuzcuk" diyordu ses.