sulara hasret deniz kokulu kadın ve ışığını yakamozdan alan çorak bir adamın hikayesiydi bu.ağustosun serin akşamüsterinin titrekliği ve gün doğmamış sabahında ilk vapura yetişme telaşıyla yastığın altında unutulmuş bi kaç damla gözyaşı (sebebi çaresiz ayrılıklar)
bu alemde değil aitliğimiz birbirimize. alem içindeki alem içimizdeki sen ve ben alemi. bir çocuğun uykusundan uykuya uyandık beraber eylül rüzgarlarıyla yosun kokulu..
sen çok sevdin anlaşılmayı ben toprak gözlerini senin. kök salmış gibi kımıldamadan durmak gözlerinde üç noktalı hikayeler düzmek senin faziletli bedenine hece hece..
her bir hücrene adımı fısıldamam gerek.. unutma beni...