Allah der ki; kimi benden çok seversen onu senden alırım…

Ve ekler;

“Onsuz yaşayamam” deme, seni onsuz da yaşatırım.

Ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur,

Sabır taşar,

canından saydığın yar bile bir gün el olur, aklın şaşar.

Dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur,

öyle garip bir dünya.

Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur…

“Düşmem” dersin düşersin,

“Şaşmam” dersin şaşarsın.

En garibi de budur ya;

“Öldüm” der durur, yine de yaşarsın.

-Mevlana-