ertesi sabah uyandık. artık adımı hatırlıyordum. adım benjamindi evet. bundan tam 3 sene önce yaşadığım şizofreni hastalıgı neticesinde tyler durdenla yaşadıgım olaylar silsilesi esnasında adımı bile unutmuştum. artık evliydim damağımdaki küçük çizikle... marlayla marla... seslendi:'benjamin kahvaltı hazır.' evet istedigim hayat buydu belkide. belkide daha fazlasına gerek yoktu. gerek yoktu özgür olmaya. karşı olmaya... belkide kendimi kandırıyordum ama tek bildigim su an bu halime alışmıştım