-
126.
+6uzun yazdım
Ve ilk defa biri bana üzülür veya ucube gözlerle bakmadı. Şaşırdım ve bana yüzümdeki izleri sordu. Ama yüzüne baktıgımda dudagındaki yarayı görmüştüm ve yüzündeki bazı izleri ve ben düşürekten önce kendine sormalısın diyerek konuyu kapattım. Ve benim yanıma oturmak istedi. Tek başıma oturuyordum ve en yakınım orta sıra arkasındaydı aslında karşı çıkmadım sen bilirsin anlaşamazsak kaldırrım dedim düşünceler yanlış çıkabilir dedi peki gibime takmadım açıkcası ben köşeme çekildim ve çok istekli bir şekilde bana anlat dedi adaşımı düşünüyordum bununda onun gibi olmasından korkuyordum açıkcası sustum gözlerine baktım fayda etmedi anlat diye kıvranıyordu hızlı bir cevap ile sen neden anlatmıyorsun dedim? ve bu başladı hemen şaşırmıştım ilk defa biri bana yaşadıklarını anlatıyor idi adaşımdan sonra. Heyecanla dinliyordum her kelimeyi zihnime yerleştiriyiordum ve bana okulda sevdigi kıza asılanlarlıı döverek okuldan atıldığını ve bir parça dayak yedigini ve sevdigi kız o olaydan sonra ayrıldıgını açıkladı. Şok olmuştum aynı kaderdeydik ama yönlerimiz farklıydı o dayak atıyor ben ise dayak yiyordum. Ve bana şaşırmış bir şekilde şimdi sıra sende dedi. Doğrusu anlatmaya korkuyordum sustum birşey demeden yine o sıraya bakmaya devam ettim sevdigim kızın saçlarını arıyordum. Berat buna pek karşı çıkmadı canın istediğinden anlat diyerekden geçiştirdi hiç konuşmuyorduk oda düşünüyordu sanki. her ders bir anısını anlatıyor ben dinliyordum. ve bügunde bitmişti. Arkadaşı olan biri olarak eve gitme yoluna koyuldum arkamda ise berat vardı ve beni çagırdı nerede oturuyorsun diyerek. Ve söyledim yarın beraber gidelim bende sizin evin az ilerisinde oturuyorum seni almaya gelebilirim dedi. Azda olsa mutlu oldum açıkcası tek başıma geçirmekten bıktığım hayatı berat düzeltebilecekmiydi? yoksa sadece olanları anlatmadığım için bana kızgınmıydı? Yine odama çekildim ve düşünmelere koyuldum tavan üstüme gelmeye başladı iyice düşündüklerim zihnime sığmıyor ve baş ağrısı çekmeye başlıyordum. Ve uyuya kaldım öglen oldugunda berat kapıma gelmişti hadi daha neyi bekliyorsun diye. apar topar hazırlanarak çıkmıştım hafif adımlarla okula doğru giderken...
başlık yok! burası bom boş!