şuku için falan yapmıyorum beyler böle düşünen çıksın ama arada bi belli edin okuduğunuzu kendi kendime yazıyomuş gibi hiseddiyorum

Okula geldigimde adaş ve tayfasi birde sevdigim kiz ve arkadaşı yoktu. Dün ki olaylardan siniftakilerin haberi olmuş bana sivri gözlerle bakıyorlardı sanki üzerlerine saldıracak gibi ve onlar hazırda bekliyor gibi. Aslında onlarada öfkeliydim benle alay etmişlerdi plan yapmaya çalışıyordum herkesi bitirecek plan yapmaa çalışıyordum ama bulamiyordum. Sevdigim kız hala gelmemisti vede digerleri. Saçlarına bakamıyordum sıkılıyordum ve düşünüyordum sonrasında ne olacak adaşımin söyledigi cümle aklıma geliyor idi. Korkuyordum öfkeme sahip cıkamadığım için kendime kızıyor ama bir taraftanda kendimle gurur duyuyordum. Ve yine okulun son günüydü cmt pazar tatilene girecekdik okuldan çıktım ve biran kendi kendimi hissetmedim..

edit:beyler hatırlamakta zorluk çekiyorum kaç yıl önceki olaylar ama hayatımı giben olayların başı olduğu için az buz hatırlıyorum