Ve bana aferin adam oluyorsun böyle devam et gibi bir cümle kurdu ve o an öfkemi durduramadım. O hırsla adaşımın karnına tekme atmıştım yere yapışmışti ardindan bana vurdugu yumrukları çok sert vuruyordum.. Arkamda sevdigim kiz nikogibenroman dur napiyorsun gibi cumleler kursada giblemiyordum ve adaşımın suratıni gibmiştim resmen agzı yüzü kan içindeydi ve tam vuracakken arkadaşı elimi tuttu bana iki yumruk geçirdi ve benim dudagim patlamişti. Direk adaşima yardim etti kaldırdi agzindan burnundan kan geliyor gözlerindeki izleri görebiliyor idim. Ve bana agzi kanlı cümleler ile bu böyle bitmez diyerek uzaklaştilar ama hâlâ öfkeliydim henüz sadece bana attigi yumrukların acısını çıkartmıştım ki bunu düşünürken bundan sonrasinin ne olacagı aklıma geldi ürkmeye başladım açıkcasi yarin okula nasıl gidecekdim arkadaşlari tutup döverse? Diye kendi kendime sorarken uyuya kalmışım ve öglene okul vaktine doğru kalkmıştım hazırlanıp evden çıktım bu arada aileden bir kişi bile dudagima ne oldu diye sormadi umidi kesmiştim onlardan kendi hayatimin peşindeydim ve okula varmiştim

yarın devam ederim beyler, sabaha kadar incideyim çok rez gelirse devamda edebilirim ama 1 günde bu kadar çok yazmak istemedim