devam ediyorum beyler. kafenin içini goren bi tarafa gectim cocugun yuzunu gorebiliyodum ama yarenin sırtı donuktu cocuk yarenin kolunu sıkıyodu yarenin canının yandıgı belliydi şantaj olabilir miydi o zarfta ki bilmiyorum ama iyice kıllanmaya baslamıstım. acaba yareni arayıp cakturmadan dışarı cıkmasını mı soylesem diye dusundum ama anlamazdı mevzu büyürdü. en iyisi musteri olarak girmekti, içeri girdim yarenin sırtı donuk zaten arkalarında ki masaya oturdum gazetemi çıkarıp okumuş gibi yapmaya basladım. iki kulagım da onlardaydı kalkıp on sandalyeye gectim ola ki yaren arkasını donerse beni gormesin diye. biraz daha duyabiliyodum sesleri, yaren : ya bu kadar ayarlayabildim anlamıyor musun gibi bişeler soyluyodu bunu dedikce de canı yanıyodu belli. daha fazla dayanamadım ayaga kalktım tuvalete gecip yarene mesaj attım
sakın korkma ben kafenin tuvaletindeyim o zarfta ne var bilmiyorum ama şantaj yaptığı belli simdi usulca kalk tuvalete gel
yazıp yolladım bunu ama ne kadar dogru yaptım bilmiyorum masaların oldugu yere gecince ne yareni gorebildim ne de o cocugu nereye gitti bunlar diye dusunurken birlikte kosarlarken gordum bende koşmaaiya basladım peşimden atlılar koşturuyormuş gibi düşünüp daha da hızlı koşuyodum