Canım çok sıkılıyor. Saçmalıyorum elimde olmadan.

Bazen çevremdeki insanları çok kırıyorum lan. Ama sonradan fark ediyorum. elimde olan bir durum değil bu. insanlar o kadar sinirime dokunuyor ki sinirden gözüm bir şey görmüyor. baş ağrısından zaten bahsetmiyorum.

ne bileyim ya bir şeylere ihtiyacım var ama neye ihtiyacım var bilmiyorum.
kafam çok dolu.

belkide tek ihtiyacım her şeyden ve herkesten uzaklaşmaktır.