Dedemin bana bıraktığı kağıdı ve kitabı alıp annemler görmeden gizlice evin önünde ki depo ya gittim. Gündüz vakti olduğu içinin bir şey olmayacağını bildiğimden korkum yoktu. Dedemin kağıda yazdıklarından 5. Bölümü hiç kullanmamıştım. Bunun anldıbının ne olduğunu çok merak ediyordum. Kitapta araştırdım yine ama hiçbir sonuç bulamadım. Bu yazılar bu kitap a kesinlikle ait değillerdi.
Kitaptan dedemin yaptığı gibi kendime sahiplenmek için cin arayışına girdim. Bir an önce kendime, bu işin içinden kurtulacak şekilde bir ordu oluşturmaya çalışıyordum. Eve gittim mum, bardak, yeşil soğan, çakmak ve birkaç tane daha işime yarayacak eşya aldım. Kitapta daha önceden de okuduğum için işin nasıl yapılacağını biliyordum fakat bu çok büyük bir riskti ve yaptığım bir hata işlerin daha da kötüye gitmesine davetiye çıkarabilirdi. Tüm eşyaları depo ya bıraktım ve akşam olmasını beklemeye koyuldum. Bu süre zarfında evdekiler de şüphelenmesin diye evde oturdum. Eve geldikten birkaç saat sonra bize misafir geldi. Babamın telefonda konuştuğu adam hocayı akıp bize getirmişti. Herhalde duruma acil gelmeniz gerek falan dedi ve böyle oldu. Adamlar ve babam kısa bir sohbet ettikten sonra hoca benle konuşmaya ve sıkıntılarımı dinlemek için yanıma oturdu. Adam yaralardan bahsetmiş olacak ki kollarıma bakmak istedi. Üzerimden hırka mı çıkardım ve kollarımı gösterdim. Hoca kollarıma bakarken bir yandan da alttan keskin bakışlarla gözlerime bakıyordu. Daha başka yerinde var mı deyince bacaklarımda var dedim. Daha başka diye sürekli soruyordu. Bakışları da sanki benim bir şeyi gizlediğimi, ya da bir şeyler karıştırdığımı anlamış evebeyn bakışı atıyordu. Bende ısrar ile bacaklarım ve kollarım dedim. Karnında sırtında bir şey var mı diye sordu. Bende karnımı göbeğime kadar açıp gösterdim. Üzerindekini hep çıkar dedi. Üzerimi çıkarırsam herkes sırtımda ki yazıyı fark edecekti. Göstermek istemiyordum. Bu maceralara yeniden başlama korkusu, o saçma işler beni şerlilerle karşılaşmaktan daha gergin bir hale sokuyordu.