bu yaz bodrumda beach boy olarak çalışmaya başlamıstım
çamaşırhaneden havlu almaya yolladı şef beni.

bende bilmiyorum büsbüyük otel, sora sora buldum çamaşırhaneyi.

cocuğa kardeşim plaj havluları hangisi dedim, kulaklarını işaret edip duymadığını söyledi, aynı zamanda dilsizdi bu arkadaşım. başka şefe sorup aldım havluları.

ertesi gün sabah servise binerken gördüm, akşam el işaretleri ile günaydın demeyi öğrendim

oda gülerek karşılık verdi, münibüste yanıma oturdu.

kardeşim nasılsın ? diye mesaj yazdım telefona
..
.. yol boyunca öyle konuştuk

çok arkadaşının olmadığını bazen istemsizce cıkardığı seslerden dolayı dışlandığını utanarak yazdı, bildiğin ağlayacaktım.

cünkü benim kardeşim de aynı durumdaydı aynı zamanda yatalaktı.