inanın hayatta hiç bir zaman ajitasyon yapmadım. Bu söyleyeceklerim de de ajitasyon amacım yoktur. ben böyle hayatın dıbına koyayım arkadaş. Türkiyenin yarısını gezdim ilk üniversitemde sevgilim vardı 2 senelik ilişki terketti.. Neyse 1 senede unutabildim o şehir bu şehir çok kısa ilişkiler ama nereye gitsem yabancıyım, nereye gitsem kendimi oraya ait hissedemiyorum. Sevgili de bulamıyorum. Galiba ben bu hatun işlerini anlamıyorum. Kendime yeni arkadaşlar buluyorum tüm aptallıklarına katlanıyorum ama pes edip çekip gidiyorum sonunda. Koskoca ege yi kazandım bu sefer harika olacak dedim kendime arkadaş ortamı kurdum ama yok. istemiyorum dıbına kodupumun yalnızlığını arkadaş. Kendimle saatlerce konuşmayı da. Bodruma eski bir arkadaşımın yanındayım şimdi. ikimizde sırf yalnız kalmamak için birbirimizle takılıyoruz. Ama bu durum da canımı çok sıkıyor. Ne yapayım aq bi akıl verin. Anladıysanız bi taktik bişey verin. Yok mu bu yalnızlıktan kurtuluş?