tamam amk kendi kendime de yazarım neyse geldi basket seçmeleri vakti önce kızlar tabi bi başladı huurlar valla benden daha iyilerdi hele bir tanesine bakmaya kıyamadım o ne düzgün vücut o nasıl esnek bi bilek neyse kıza yazacak kadar iyi durumda değilim şu an aksine görsem derdimden çüküm bile kalkmaz. Geldi bizim sıra. Adam parkur yapmış sahaya ne yapılacağını anlattı sonra sürdük topu şut falan attık şutlar girdi ama bileğimdeki zayıflığı gören adam almadı beni ak sonra herifin birine sen gel takıma dedi adam da sordu antrenman ne zaman hocam diye. Olay ondan sonra oldu. Adam gülümsedi ve "bana hoca değil coach de artık aynı ekipteyiz" dedi. Sonrası işe dehşet vericiydi.Önce hocam diyen o gencin göz rengi attı bir an sonra diğerleri de aynı şeyi yaşadılar ve hep beraber coacha çullandılar. Adam bağırıp çaresizce yardım istiyordu ama benim yapacak bir şeyim yoktu ve hemen kaçarak uzaklaştım. Kendimi o gün yurda kapadım. Korkunçtu.Belki de ölmüş veya sakat kalmıştı o adam. Ertesi gün kendimi toplayıp dışarı çıktım. Nihayetinde aç kalamazdım. Sonra bir anda coach u gördüm karşımda. Adam çarptı bana ve yere düştüm. Tuhaf bir şekilde o olaydan burnu bile kanamadan çıkmıştı. iriydi baya ama o kadar adamı tek başına alamazdı. Beni ayağa kaldırdı ve kusura bakma hocam dedi.Ve o an adamın boynunda falçatayla kazınmış H hafini gördüm. Evet bu "hocam" sadece samimi bir hitap değildi.Bu bir virüstü ve burada kaldığım her an beni etkilemesi muhtemeldi.