En azından mutluydum be kardeşim. Sevgilim vardı güzel de gidiyodu birlikteliğimiz. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi.ona sarılıp kokusunu içime çekince bütün dertlerimi unuturdum. Beraber sarılır uyurduk. Güzel günlerdi. Yoğundum,böyle boş adam değildim. Saygı duyardı insanlar bana... daha bisürü şey işte... DOğru söylüyosun mutluluk huzurun alt kümesi ama mutlu olmadan da huzurlu olunmuyo ki...