(alıntıdır)
ilkokul 2. sınıftayım. gamze diye bir kız var ve ben bayağı seviyorum bunu. ama bir türlü konuşmaya cesaret edemiyorum. zaten o konuşmayı ne şekilde yapsam diye bin türlü tilki dolanıyor kafamda. o zamanlar pembe diziler moda. sonra izlerken bir şey farkediyorum. aga aradaki bütün flörtler erkeğin çiçek almasıyla başlıyor. yani en azından ben öyle düşünüyorum. tamam diyorum olay çiçekte. akşdıbına babama diyorum bana çiçek bul öğretmenime zütürecem. babam getiriyor çiçekleri ama ben yine cesaret edip veremiyorum. böyle böyle 2 ay boyunca bütün çiçekler öğretmene gidiyor. kadın öyle alıştıki arada çiçek getirmediğim günlerde surat yapıyor. babama illahlah gelmiş her gün çiçek getirmekten. neyse bir gün cesaretimi topladım. okulun kapısına 30 dk önceden pusuya yattım. ama bekle bekle gamze yok. yağmurda yağıyor hafiften ama benim inadım inat. o kapıda tam 1 saat bekledim ve evet gamze okula gelmedi. o sene boyunca tek devamsızlığınıda o gün yapması ne kadar kısmetli olduğumuda gösteriyor. daha sonrada zaten açılamadım ve öylece kapandı gitti.