Olabildiğince hızlı yazmaya çalışıyorum panpalar.. Çok bekletmeden atmaya çalışıyorum..

Nesli, o gün bana çok şey öğretmişti.

Berat için, suçu olmayan arkadaşlarımla aramı bozduğumu, sonrasında Berat'ın arkadaşlığımızı hiç düşünmeden Aslı'yla barışmaya çalıştığını.. Bunların bu kadar büyütülmesinin çok ama çok anlamsız olduğunu.. Sırf bu yüzden kafamdaki doğru kişinin sözlük anlamı olan Gizem'i, bir hiç uğruna hayatımdan çıkarttığımı.. ve nicesini.

Gizem'in ben aradığımda suratının asılıp gözlerinin dolması, aslında hala daha beni ne kadar önemsediğinin göstergesiydi ve Nesli'nin konuşmasından sonra Gizem'e yazmaya karar verdim.

Ama öncesinde memleketime gidip yıllığımı, Gizem'in doğum günü mektubunu, fotoğraflarımızı almam gerekiyordu. Ve henüz bitirememiş olduğum bi ilişki, hem de Emre'nin sevdiği kız ile..

Her neyse, Nesli'nin hala daha bu kadar samimi olması aslında aramıza girmiş olan 1 yılın bizden çok bir şey zütürmediğini gösteriyordu, sevinmiştim. Konuşmanın sonunda da lise anılarımızdan bahsederek, gülerek vedalaştık..