Eve gittiğimde telefonumun şarjı bitmiş durumdaydı. Açtığımda ise Selin'den açıklamaya dair bir sürü mesaj okudum. Cevabım, o arabanın arkasında söylediğim cümlenin aynısıydı ve ona bu andan itibaren ne açıklama yaparsa yapsın, ne kanıtlamaya çalışırsa çalışsın inanmayacağımdı.

"seni seviyorum"lar, "sana yalan söylemedim"ler havada uçuşuyordu ve benimle bir kez daha buluşmak istediğini söyledi.

"sana inandırıcam" demesi ve bu konuda çok iddialı olmasından dolayı kabul ettim. Fakat içimde ne inanma isteği vardı ne de buna benzer bir şey..

Buluştuğumuzda telefonu uzattı ve konuşmayı açmamı istedi. Açtım, en başa kadar gittim, okudum.

Bunu seven bi çocuk varmış, arada yazmışlar, arada çok konuşmuşlar, sonra Selin üniye gidince konuşmaları bitmiş. Çocuk buna napıyosun yazmaya devam etmiş, Selin de arada bir cevap vermiş.. Ama benimle tanışmadan 1 hafta kadar önce konuşmayı bırakmışlar.