Aramızdaki kilometreler varlığını iyice hissettirmeye başlamıştı. Aramızdaki ilişkinin bir adının olmaması da kafamı karıştırmaya başlamıştı. Ama devam ediyorduk..

Bir gün Deniz bana "kanka şu gün Berkay ile 1. yılımız, böyle böyle hediye hazırlamak istiyorum, yardım eder misin?" dedi, kabul ettim.

Buluştuk, bi cafeye gittik. Fotoğraflarımıza baktık beraber, daha sonra ben Deniz'in bellek kartını aldım, içinde liseye ait fotoğraflarımız olduğu için..

Gece bellek kartına bakarken içinde bazı arkadaşlarımızla ilgili bi kaç foto gördüm.. Fotolar komik sayılabilecek fotolardandı ve bizim ekibin içindeki insanların fotolarıydı. Kimisinin konuşma screenshotları, kimisinin attığı bir tweet falan.

Bu beni rahatsız etti, sanki arkamızdan dalga geçiliyo gibi hissettim. Ve o gece Doğukan'ı arayıp olayı anlattım. Bana "aynı şekilde devam edelim gibtir et" dese de, bir daha aynı şekilde olamayacağımı, o görüntülerden sonra nasıl yüzlerine bakıp gülebileceğimi sordum.. Bu konu bizim için muallakta kaldı.