Günün son partı bu beyler. Hepinize iyi geceler.

Eve gittiğimde Sibel'i annemlere anlatmaya karar verdim. Onlar biliyodu zaten ama ben detaylarıyla anlatacaktım. Bi heyecan bi mutluluk ben eve girdim. Geçtim salona bizimkiler yemek yiyodu bende oturdum yanlarına. Masada garip garip hareketler yapıyodum amk. Neyse işte babam gülerek "Noldu lan pünönünk" diye sordu. Ben başlattım anlatmaya en başından. Tanışmamızdan bugüne kadar öpüşmelerimiz hariç her şeyi anlattım. Onları anlatmaya çekindim amk utanırdım lan ben ailemle öyle şeyleri konuşmaya. Neyse benim anlatmam bittiğinde herkesin yüzünde güller açıyordu. Mutluyduk lan hepimiz.

Biraz sonra annem mutfağa gitti. Tahmin ediyodum ne yaptığını ama çaktırmıyodum. Aradan 2 dakika geçmeden elinde bisküvili pastayla geldi. Lan ben dahada mutlu oldum amk. En sevdiğim şeydi lan o pasta. Bir oturuşta tüm pastayı yiyebilirdim ama bi kaç dilim bizimkilerde aldı gerisini ben yedim. Çok güzel beyler o pastanın tadı. Bilmeyen yoktur heralde.

O gün en mutlu olduğum gündü. Gece geç saatlare kadar babamla oturup konuşmuştuk. 2'şer bira içmiştik geceleyin. Salonda sızmışız ikimizde. Çok iyi anlaşıyoduk lan.