Zaman geçtikçe acısı hafiflemişti bu terk edilişimin. Artık eskisi kadar üzerine düşmüyordum. zaten düşsem de elimden birşey gelmezdi. Zamana bırakmıştım artık herşeyi.Bir işe girip çalışmaya başlamıştım.Bir avm de bulunan büyük kafelerden birinde garsonluk yapıyordum. Artık o eski dövüş müsabakaları da olmadığı için, param hızla tükenmişti.bir de üzerine babamın işleri hayli ters gitmiş, iflasın eşiğine gelmişti. zaten geldikçe gelir üst üste böyle şeyler...
Hayat benim için okul, spor ve iş üçgeninden ibaretti.Her gece eve kendimi zor atıyordum yorgunluktan.Bu yoğun tempo bana yaşadıklarımı aklımdan çıkarma fırsatı vermişti.iyi de olmuştu bence. iyiye gidiyordu artık hayatım. derslerimi yavaş yavaş düzene sokmaya başlamıştım, cebime az da olsa param da giriyodu. Vücudumdaki yara izleri de artık iyiden iyiye yok olmuştu zaten.Üzerinden aylar geçmişti ama hala o son kavga aklımdaydı. Allah'ım neredeyse ölüyordum. Barbaros beni kurtarmasa şimdi ölmüştüm... Sahi barbaros ne yapıyordu acaba ?...