sabah olduğunda beni ayılttıklarında evin önüne gelmiştik. arabaya ne ara bindirdiler,ne ara buraya geldik hiç hatırlamıyordum. barbarosun adamları beni arabadan aşşağı atarcasına itti.
"Senin yüzünden başımıza bela aldık. inşallah kimse ötmez de bu iş daha fazla büyümez.biz bir süre saklanacağız. beni bir daha arama.Şimdi git bir daha da gözüme gözükme!" demişti barbaros.
"lan bin, kazanırken iyi de kaybederken mi böyle olduk" diyesim vardı ama ne onu diyecek halim ne de cesaretim vardı o akşamdan sonra. daha fazla gibilmeden evime girmeyi istiyordum. Kapıcının da yardımıyla evime kadar çıktım ve yatağıma yattım... bu sondu, artık bitmişti...