telefonum çaldı o anda,ben bahçedeyken. arayan barbaros abiydi. vakit akşamüstüydü.o bu saatlerde arardı hep beni. yine maça çıkarmak içindi kesin ama bu sefer çıkmayacaktım. yapmamam lazımdı. okulum uzayacaktı yoksa. ailemin yüzüne bakamazdım o suratla. yine de açtım :
"efendim abi"
"nasılsın koçum sağlığın sıhhatin yerinde mi?"
"sağol abi ders çalışıyorum şuan pek müsait değilim"
"yav gibtirtme dersini şimdi. akşam çok özel bir maç olacak.sen de o maçın kahramanı. kaçta alıyım seni kaç gibi hazır olursun ?"
"abi ben gelemeye... "
"yapma oğlum bak son bir maç. sonra bitti zaten herkes tatile falan gidecek ramazan gelmeden.bu beleşçiler erkenden gider her sene tatile ucuza geitmek için. sanki paraları yokmuş gibi."
"abi ama dersim var çalışmam gerek."
"hay amk dersinin yaa. tamam oğlum sen dersine çalış anakuzusu gibi. fikrin değişirse geç olmadan ara beni."
"tamam abi görüşürü.."
"... "
telefonu kapatmıştı. çok kızmıştı belli ama yapamazdım. çok isterdim o son maça çıkmayı ama olmaz, yapamam..