Yarını belli olmayan günlere uyanırdırır kader, kimi kimsesi olmayan sokaklara sürükler, etrafına bakarsın yürürken ve kendinden başka kimsen olmadığını anlarsın, birbirini kandıran oyuncularla doludur sokak, sanki sonsuza kadar beraber olacaklarmış gibi davranırlar, hiç yalnız olmayacakmış gibi.

O kadar çok değer ve anlam yüklemişlerdir ki hayatlarına, milyonlarca insanın arasında ne kadar değersiz olduğunu göremez hale gelmişlerdir.

Bütün duyguları ve anlamları kaldırıp bakmak aklına gelmez hiçbirinizin, hepimizin bu lanet olası dünyada ne için bulunduğundan zerre kadar düşüncesi yokken, neden varmış gibi davranıyoruz?

Sence ne kadar değerlisin?

Ne kadar değerliyim?

Ne kadar değerliler?

Birbirimizi daha fazla kandırmayı bırakıp ait olduğumuz özgür dünyaya neden dönmüyoruz?

Neden daha fazla manüpüle ediyoruz birbirimizi?

Neden kendimizi makineleştiriyoruz?

Kendimizi kovalamayı neden bırakmıyoruz?

Hey karşıdan gelen adam!

On saniye sonra bu sokağın ortasında öleceksin ve o kalabalığın ortasında en çok ne koyacak biliyor musun?

Gözünün önünden geçen kısa film şeridindeki adamın aslında sen olmadığı!

Hiç kimseye ait olmadığını anlayacaksın.

Etrafında toplanmış insanların yanından ayrılırken ne kadar değersiz olduğunu hissettirecekler.

Hiç birşey yapmayacaklar senin için malesef, yapamayacaklar.

Ve o an ikinci kez öleceksin...

Zavallı adam, Ne kadar değerliyiz?

Edit: 2. Sayfadan devam