yenik bir zafer sevinciyle karşıladı beni elinde bir kitap, dudakları ben öpmeyeli bi hayli kurumuş. kendimi durdurmanın zorluğu var titrek ellerimde. huzuru, huzurunda bulan bir çocuğun kara gözleri gibi suçlu. kelimelerin göz süzüşüyle sevdim seni..
beni önce ruhun sonra ellerin çıkardı baştan, baştan sona yarım kalmamış gibi, baştan sona hiç birşey tamamlanmamış gibi..
ne cennet ne cehennem bu arafın kendisi, bu kaf dağının ankası..
bu korkak çocuğun annesine kaçışı..