sabah uyandıktan sonra klagib gün başlangıcı için kahve suyu koyup tuvalete gittim. tuvalette biraz uzun mu kaldım ne yaptım bilemiyorum ama çıktığımda kahveleri hazırlamış bardağı karıştırıyordu. klagib sahnedir sevgilisinin gömleğini giymiş kız ciksapeli vardır hani. gömlek züte kadar iner. altta bişey yoktu. böyle kolları falan uzundur. benim gömleği giymiş aynı şekilde ama. zütünün yarısına kadar ancak gelmiş. bu ne ya nebiçim gömlek giyiyosun sen dedi. ne sandın yavrum italyan kesim dar spor gömlektir o. benim stilimdesin taklitçi olma dedim kahvemi alırken elinden. koltuğa doğru yayılıp bi sigara yaktım. kendiside karşıma geçti. bacaklarını birleştirip kahvesini içmeye başladı elleri dizlerinin üzerinde. ne zamandır bunu yapıyosun dedi. kendimi bildim bileli dedim. kaç tane sevgilin oldu anlat bakalım dedi. saymadım dedim. hmm diyerek döndü önüne. kız da benim kız versiyonum gibi bişeydi beyler anlayacağınız. oda tıpkı benim gibi ufak tefek numaralarla yeni yeni erkek tavlamaya başlamış. istediği kişileri tava getirip birer gece birlikte oluyor, kafasına eserse zengin olanlarla takılıp paralarını yiyor , istediğini aldırıp istediğini sattırıp keyfine bakarak geçinip gidiyo. sonrasında tekmeyi basıp başka birisine başlıyormuş. ilgi çekici bir hikayesi vardı fakat uğraşamayacağım türden bi kadındı. ikinci bir kere görmek istemedim açıkçası. zaten yatakta falan da çok bişey bildiği söylenemez. çok aşırı derecede amatör davranışlarını farketmem uzun sürmedi. zaten ondan sonra bende büyük bir rahatlık oluştu. bu rahatlığı yakaladığınız zaman eğer kendinizi çok fazla koyvermezseniz görünmeyen bir baskı oluşturursunuz kızın üzerinde. ve bu baskıya onlar karizma der. siz gibimde değil dersiniz. eğer salarsanız karizmanın adı burnu havada , kendini beğenmiş ukala olarak değişir. ve bi işinize yaramaz bunların hiçbirisi. bu sefer ben sordum kıza. senin ne kadar oldu dedim. gerçi çok fazla olmamıştır diye de ekledim. doğru pek olmadı yeniyim ben henüz dedi. hevesini kırmak gibi olmasın ama belli ediyosun dedim. farkındayım merak etme ama çok havalısın dedi. hayır bunu hava olarak görme bence dedim. bu kadar şeyin üzerine bence birazcık kendimi beğenmeyi yada rahat olmayı hakediyorum diye düşünüyorum dedim. kız geriye doğru yaslandı. kolay olanı başarmanın hiçbir onuru yok dedi. eğer gerçekten rahatlığı yada hava yapmayı haketmek istiyosan zor olanı dene dedi. neymiş kolay olan dedim. damarıma bastı amk huursu. kırk yıllık emeği tecrübeyi oyunları kolay olan diye bi çırpıda sildi attı. dedi ki şimdi paran var. belli bi statü içindesin. toplum içinde saygın sayılabilecek bi mesleğe de sahipsin. giyiminden kuşamından yada konuşmandan belli zaten. kültür falan konusunda da ekgibliğin fazla yok. buda belli oluyo. fakat şuana kadar tavladığın bütün kızların tav olduğu en büyük nokta bu para güç ve iktidarın. bunlar olmadan inan bana kendinden gelen çokta bi özelliğin yok senin dedi. yanılıyosun dedim. dün gece sana buraya gelmen için para vermedim. yada seni kıyafetlerimle tavlamadım. yada konuşurken sana kültür zırvaları atmadım. hiçbişey yapmadım. seni etkilemek için yaptığım şeylerin hepsi kendi donanımımdı ve tamamen kendime has özelliklerime kanıp geldin dedim. o kadar emin olma dedi. deneyebilirsin istersen. bağlı olduğun işten ayrıl. bi kaç haftada o şekilde takıl bakalım eskisi kadar aktif olabiliyomusun görelim dedi. sinirlendim. kahvesini aldım elinden. toparlan hadi. duş almam gerek dedim. bozuldu bu hareketime. odaya gitti kapıyı falan vurdu aldırış etmedim. üstünü başını giyinip apar topar çıktı gitti evden. ama söyledikleride sinirlerimi bozmuştu. amk size kolay bişey gibi gelebilir. ibo ne kafaya takcan amk çak gitsin falan diyebilirsiniz ama öyle değil işte. yıllarca bişeyin olması için uğraşıyosanız işi başardığınız zaman takdir görmeyi hakedersiniz. bunu beklemek sizin en doğal hakkınız. takdir edilmek şöyle dursun hadi takdir edilmiyo diyelim. bari yermesinler amk. kötülemesinler. yok basit bu kolay bu falan ne demek amk. buralara gelene kadar neler çektim herşeyi anlattım siz biliyosunuz amk. tabiki kafamda bir barney stinson ampulu yandı. ve yerimden kalkıp challage excepted! diye haykırdım. işte benim için yeni bir başlangıç olacak şey buydu. şuanki işimi bir kenara bırakıp tamamen başka bir kimliğe bürünecektim. ne bileyim bir servis şöforü olarak kız tavlayacaktım. bir barmen olarak , bir gitarist olarak bir seyyar satıcı bir garson bir ayakkabıcı bir bilmem ne. bunları düşündükçe heycanlanıyodum. içimde inanılmaz derecede büyük bir ufuk açılmıştı. sizin ve benim içinde harika bir hikayeydi bu beyler. insanlar belli şeyleri yapmak için hayata gelirler. herkesin kişisel anlamda kendini adadığı bir amaç , bir gaye , bir yaşam tarzı ve bir hikayesi vardır. benim hikayemde böyle olmalı diye düşündüm. ve başladım çalışmalara.