Lich King, Archmage'e misyonunda yardım etmek için insanlığını onda bıraktı. Yaşlanmış ama halen karizmatik olan Archmage, ilüzyon ve ikna yeteneklerini kullanarak Lordaeronlular'ı Lich King'e çekti.

Kel'Thuzad, Lordaeron'a üzüntüyle geri döndü. Sonraki üç yılda, servetini ve zekasını kendi fikirlerini benimsettiği insanları bir araya getirip toplamak için kullandı. Kardeşlik, The Cult of the Damned (Lanetliler Tarikatı), yandaşlarına Ner'zhul'a hizmetleri ve sadıklıkları karşısında Azeroth'da ölümsüz hayat vaat etti. Aylar geçtikçe, Kel'Thuzad Lordaeron'un yorgun ve dertlerine çare arayan halkı arasından kendine birçok gönüllü buldu. Görevi düşündüğünden de basit olmuştu: Kutsal Işığaa inananların inançlarını Ner'zhul'un kara gölgesine çekmek. Cult of the Damned, sayıca büyürken ve Lordaeron'daki etkisi artarken, Kel'Thuzad, örgütün çalışmalarının Lordaeron otoritelerinden gizli kalmasını sağlıyordu.

Kel'Thuzad, Lordaeron'da başarılı oldukça, Lich King de son hazırlıklarını yapmaya başlamıştı. Veba salgınının enerjisini veba kazanlarına koyan Ner'zhul, Kel'Thuzad'a kazanları Lordaeron'a zütürmesi için emir verdi. Tapınanlar tarafından korunan kazanlar vebayı yaymakta ana görevi üstleniyordu. Lich King'in planı mükemmel işledi. Lordaeron'un kuzeyindeki köylerin hemen hemen hepsi anında düştü. Aynen Northrend'de olduğu gibi ölen insanlar Lich King'in kölesi olarak yeniden dirildi. Veba yayıldıkça daha çok zombi dirildi, ordu git gide büyüdü. Kel'Thuzad, Lich King'in bu büyük ordusuna Scourge adını verdi. Kısa sürede Lordaeron'un kapıları savaş nidalarıyla yankılanıyor olacaktı.