toplumun gereksinimleri ile benim gereksinimlerim aynı olmayabilir. bu durumda bana verilen hizmet üretim vs. kalitesiz olur. merkezi otoriteden değil bireylerin planladığı rekabetçi kaos daha iyidir. çünkü rekabette birden fazla otorite var. ekonomiye plan yapmak için harcanan vergiler boşa gitmektedir. piyasa bireysel rekabetle ideal yolunu bulur. boşuna plan yapma. yaptığın plan çoğunluğun ortak zevklerini tatmin etmeğe yönelecek ama ne kadar başarılı olabilecek tartışılır. her insanın yaşam garantisine almak... insanlar bunu istismar edip çok çocuk yapınca ona karşı sosyalist devlet çocuk sınırlaması getirebilir. liberal sistemde sınır getirmez ama piyasa şartlarıyla insanlar zaten bakamayacağı kadar çocuk yapmaya çekinecektir. devlete sırtını dayayarak sorumluluk duygusu geliştirmek mi daha büyük yoksa kızışmış rekabetçi ortamda sosyal sorumluluk işlerine el atmak mı? gerçek sosyal öyle ortamda belli olur devletin ittiip kaktıdığında herkes devletin istediği yönde sosyal zaten.