Evin kapısına geldiğimde babam karşıladı, ezek'in gittiğini bana neden söylemediniz oldu ilk cümlem.

— bak will
neden baba ? neden ?
— çünkü derslerinin olumsuz etkileneceğini düşündük.
artık bunları düşünmenize gerek yok.
— bu da ne demek şimdi ?
artık okula gitmeyeceğim.
— ciddi olamazsın will..
çok ciddiyim artık okula gitmeyeceğim (şuan topu aldım orta sahada sergen gibi sürüyorum)
— tamam bak, ! biraz dinlen annen en sevdiğin turtayı yaptı hem kardeşin de seni çok özledi..
baba, okul bitti benim için bu konuda çok ciddiyim (ceza sahasına yaklaştım)
— will şuan sinirlisin, sakin kafayla bir daha düşün istersen
konunun ezek'le bir ilgisi yok baba. ezek gitmeseydi de size zaten bunu söyleyecektim (kaleciyle karşı karşıyayım)
— sen ciddi misin ? eğer okulu bırakırsan bu eve bir daha girmezsin.
eğer bu olması gerekiyorsa bırakın olsun (sağ çatala ayak içi falso)

— defollllllllllllllllllllllllllllllll (goooooooooool)