--- [ Yavuz Komiser ] ---

“ Buyurun Amirim!” diyerek her zamanki neşeli ses tonunu korudu Çaycı. Yavuz,Ofisinin ışıksızlığından daralmış, güneşliği sonuna kadar çekiyordu. Sabah sigarası ritüeli, çayın da gelmesiyle birlikte eda edilmeye hazırdı.

-“ Sağol..” dedi ağır bir tonla. Sabah sendromu, ilerleyen yaşının da etkisiyle, mimiklerini yavaşlatıyordu.Çay’ı alıp, açtığı pencereden, Sabah güneşinin yaktığı Kadıköy sokaklarına baktı. Sigarasını ateşleyip bir nefes çektiğinde, Kapıya iki kere dokunarak içeri girdi Gökhan.

-“ Amirim, Günaydın.”

-“ Buyur, Gökhan” diyerek döndü Yavuz. Sigarasının dumanını içeriye vermişti.

-“ Takip etmemizi istediğiniz Numaradan sinyal aldık. Dün gece... ” diye cevapladı heves içinde.

-“ Hangisi ? Şu,Cami kundaklayan mı ?” diyip çayından bir yudum aldı.

-“ Hayır amirim, Selim... Selim Koçak.”